"Άκου χτύπους στα Χανιά,άκουτσοι κι εδώ κοντά"Γνωμικό που βγήκε για την γρήγορη διάδοση των επαναστάσεων στην Κρήτη!!!Ξεκινούσε μια εξέγερση σε έναν τόπο και σε σύντομο χρονικό διάστημα απλωνόταν σε όλο το νόμο!!!Έτσι και στην επανάσταση του 1821 τα νέα έφτασαν γρήγορα στην Κρήτη και οι Κρητικοί ξεσηκώθηκαν.Τα παλικάρια του χωριού Βαφε Αποκορώνου Χανιων πήγαν να πολεμήσουν και τα γυναικόπαιδα,130 τον αριθμό,πήγαν να κρυφτούν στην κοντινή σπηλιά της Κρυονερίδας.Η εξέγερση απέτυχε,όπως και τόσες άλλες,και οι Τούρκοι άρχισαν τα αντίποινα.Οι Τούρκοι βρήκαν άδειο το χωριό και κατάλαβαν ότι τα γυναικόπαιδα κάπου κρύβονταν.Λέγεται ότι πήραν ένα τυφλό γερο και έψαχναν την γύρω περιοχή και όταν αυτός άκουσε κλάματα μωρού άρχισε να τραγουδά μια μαντινάδα:
"Γκρούψε μάνα το παιδί σου,να μην χάσεις τη ζωή σου."
Για να του ερεθει η απάντηση απο την μάνα:
"Δεν το γκρούβω το παιδί μου,κι ας τη χάσω τη ζωή μου!!!"
Οι Τούρκοι πίεσαν το γερο να επαναλάβει το τραγούδι του μέχρι να βρούνε την είσοδο της σπηλιά την οποία πολιορκούσαν για 3 μέρες χωρίς να καταφέρουν να μπουν αφού μόνο ένας χωράει τη φορά κι αυτός στα τέσσερα!!!
Έτσι έκαναν ότι και στο σπήλαιο του Μελιδονίου στο Πέραμα Ρεθύμνου: μάζεψαν ξερόκλαδα,θειάφι και κατσιγάρους και τους έβαλαν φωτιά στην είσοδο μέχρι οι πολιορκημενοι να πεθάνουν από ασφυξία...
Για το πως βρήκαν οι Τούρκοι τη σπηλιά υπάρχει μαι πιο "προσγειωμένη " εκδοχή την οποία αναφέρει ένας Βαφιανός ο Σταμάτης Καλογεράκης στο βιβλίο της Ευμορφίας Βαγιάκη Μπαντουράκη : όταν οι κλεισμένοι στο σπήλαιο άρχισαν να πεινάνε μετά από μερικές μέρες έβγαιναν τη νύχτα κρυφά και πήγαιναν σε κάποια διπλανά αμπέλια στην τοποθεσία "Μπεζιγρί' .Οι Τουρκοι όμως τους εντόπισαν και παρακολουθώντας τους βρήκαν την κρυψώνα και χωρις να διαπραγματευτούν τους έπνιξαν με την φωτιά...
Υπάρχει και τρίτη εκδοχή που λέει ότι τους πρόδωσε ένας ...γάιδαρος!!! που είχαν χρησιμοποιήσει για να μεταφέρουν χρήσιμα αντικείμενα μέσα στη σπηλιά για τη διαμονή τους.
Από τους 130 μόνο 6 σώθηκαν...
(Γκρούβω: πνίγω κάποιον με τα χέρια.Εγκρούφτηκα: στραβοκατάπια και κινδυνεύω να πνιγώ)
Μόλις το 1938 μπήκαν κάποιοι και ανέσυραν μερικά οστά τα οποία έβαλαν σε ένα μαρμάρινο κενοτάφιο στην είσοδο της σπηλιάς...
Αυτή είναι η ιστορία του σπηλαίου της "Κρυονερίδας" που επισκεφτηκαμε και εξερευνήσαμε στις αρχές του Ιουνίου 2015 οι Δ΄,Ε΄και ΣΤ΄ τάξεις του σχολείου μας,σαν επίσκεψη για άτυπο πρόγραμμα πολιτιστικών τοπικής ιστορίας και περιβαλλοντικής που υλοποιείται φέτος στο σχολείο μας με υπεύθυνο τον εκπαιδευτικό Τζιλιβάκη Εμμανουήλ...
Ευχαριστούμε θερμά το ΚΤΕΛ για τη δωρεάν μετακίνηση και το ΚΠΕ Βαμου που μας έδωσε τα κράνη και τους φακούς που έσωσαν τα κεφάλια μας από πολλές γρατσουνιές!!!
Η σπηλαιολογική ομάδα εν δράση!!!Ύφος αποφασιστικό και πνεύμα...Indiana Jones ή Lara Croft (για τις κοπέλες!!!)
(Από αριστερά:Γιώργος Μοχλάκης,Ειρήνη Γιανναράκη,Γιαννης Κουργιαλιδάκης,,κάτω, Αλέκος Μαρκάκης,πάνω,Γιαννης Κοκκινάκης,Γιαννης Λιλικάκης,κάτω,Αντωνης Μοχλάκης και Χρηστος Μοχλάκης,μη χάσει με το ταμπλετ στο χέρι!!!)
To σχέδιο δράσης:όλα τα παιδιά που θέλουν να μπουν θα φοράνε μακρύ παντελόνι και κλειστά παπούτσια,στο κεφάλι το πλαστικό κράνος με το φακό για να έχουν τα χέρια ελεύθερα.Θα μπαίνουν σε ομάδες των δυο ατόμων ενώ ένα άτομο-μαθητής θα μένει πάντα στο τέλος της σήραγγας για να βοηθά αυτούς που έρχονται και ο κύριος στην έξοδο για να βοηθά αυτούς που βγαίνουν.Κάθε δυο δυάδες θα αλλάζει το άτομο που μένει μέσα. Τα παιδιά ΔΕΝ στέκονται - συνοστίζονται μπροστά στην είσοδο αλλά περιμένουν στο πλάτωμα παρακάτω από την σπηλιά αφού ο η μοναδική είσοδος οξυγόνου είναι αυτή η σχισμή που ξαπλώνεις για να συρθείς μέσα.Ανάμεσα στα δυο άτομα που έρπουν πρέπει να υπάρχει απόσταση ασφαλείας ώστε σε περίπτωση πανικού να υπάρχει χώρος να γυρίσει κάποιος πίσω. Τέσσερα μέτρα από την είσοδο αριστερά υπάρχει τρύπα απροσδιορίστου βάθους που πρέπει τα παιδιά να προσέξουν.
Το ύφος του Γιάννη:Μα κύριε από δω μπαίνει;;;;Είναι ποοοοοολύ στενά!!!(Η είσοδος φαίνεται στο αριστερό χέρι του παιδιού!!!)
Όλοι δίσταζαν να μπουν!!!Φυσικό, αφού είχαμε πει οτι η απόσταση που πρέπει να συρθείς είναι 4 μέτρα ενώ πραγματικά είναι γύρω στα 10!!!(Με απότομο στένωμα και γλίστρημα στο τέλος!!!)
Ο Χρήστος παίρνει φόρα και περνάει πρώτος,μετά ήταν παιχνιδάκι για τους αλλους-ες!!!Προσέξτε τον ιστό της αράχνης δίπλα στον φακό!!!
Ο Γιάννης σε στάση εξερεύνησης!!!
Ο Γιάννης και η Ειρήνη στο εσωτερικό!!!(Αν δεν λερωθείς,σπηλιά δεν εξερευνας!!! )
Τα τεταρτάκια τα κατάφεραν!!!
Βλέμμα ικανοποίησης!!!(Αλεκοοοοο, που είναι το κράνος;;; )
Τα οστά που έχουν παραμείνει στο εσωτερικό της σπηλιάς...
Γι αυτό τη λένε "Κρυονερίδα",η πηγή στο τέλος της σπηλιάς που στάζει αποπάνω καθάριο κρύο νερό!!!
Βλέμμα ικανοποίησης στο δρόμο για την εξοδο!!!
Έτσι για την ιστορία ο οδηγός του σχολικού που μας συνόδευσε,γειά σου Παυλή!!!,μπήκε στη σπηλιά ενώ οι εκπαιδευτικοι που συνόδευαν,δεν κατάφεραν να μπουν!!!Οι φήμες λένε ότι σφήνωσε η κοιλιά του κύριου Μανόλη στη μέση της διαδρομής!!!!
Και λίγη από την σχολική μας ιστορία:
Την σπηλιά την είχαμε "ξανακαταχτήσει" το σχολικό έτος 2007-2008 σε κοινή εκδρομή που είχαμε κάνει με το ,κλειστό πια,ολιγοθέσιο του χωριού Νίππος...
Σχολικό έτος 2007 - 2008
Χωρίς κράνη!!!(Γιαννης Θυμάκης,Γιώργος Μπραουδάκης,Μανούσος Κουργιαλιδάκης,Ηλίας Μπραουδάκης,Γιώργος Νιολάκης και καθιστός ο Γιώργος Μοχλάκης!!!
Προσθήκη λεζάντας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου