Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Μια αξέχαστη ...εκδρομή!!!


Φέτος,2014-15 άργησε να χειμωνιάσει οπότε είπαμε να πάμε μια περιήγηση δίπλα στον ποταμο Μπούτακα που πηγάζει από τις ρίζες των βουνών μας και καταλήγει στις Βρυσες. Εδώ στην αρχή του μονοπατιού.


Πήραμε το δρομάκι δίπλα στο ποτάμι ,το δρόμο που θα μας οδηγούσε στον παλιό νερόμυλο του Μπουντούρη συναντώντας υπέροχες δημιουργίες της φύσης ,όπως αυτή η σπηλιά,έχει και στοές από πίσω,όπου λέγεται ότι στην κατοχή και την μετα-κατοχική περίοδο κρύβονταν οι αριστεροί αντάρτες.



Σε μερικά σημεία μπήκαμε στην κοίτη του ποταμού όπου τα παιδιά εντυπωσιαστηκαν με τον όγκο του νερού που κατέβαινε παλιά από τα Λευκά Όρη αν κρίνουμε από το "νεροφάγωμα" της κοίτης...

Φτάσαμε μπροστά στην παλιά πόρτα του μύλου!!!Το σημάδι του σταυρού χαραγμένο μπροστά στην τεράστια λαξευτή πέτρα.Το άλεσμα στον μύλο γινόταν στον κάτω όροφο αφού στον επάνω φιλοξενούνταν για την νύχτα οι πελάτες μέχρι να αλεστεί το σιτάρι τους.Ο Μύλος του Μπουντούρη ήταν αυτός που άλεθαν όλοι οι Σφακιανοι διακόσια χρόνια πίσω αφού ήταν δίπλα στο μονοπάτι που κατέληγε στα Σφακιά από το Βαφέ που λεγόταν "Σφακιανό Κανάλι"...


Κατεβήκαμε στο εσωτερικό του μύλου για να δουν τα παιδιά τις τεράστιες μυλόπετρες και τον τρόπο λειτουργίας του.Δεξιά υπέροχο λαξευτο τζάκι το μόνο που εχει πομείνει αφού το μεγαλο που υπήρχε στον επάνω όροφο ξηλώθηκε!!! πέτρα -πέτρα κάποιο βράδυ για να στολίσει το σπίτι κάποιου ματαιόδοξου...Μετά την κλοπή του τζακιού ο τελευταίος απόγονος των Μπουντουρηδων δεν έχει ποια το κουράγιο να ξαναεπισκευτεί το μύλο του.


Ο μύλος ήταν μεγάλος για τα δεδομένα της εποχής αφού διεθεται δυο ,διπλές,εννοείται,μυλόπετρες και 200 μέτρα μυλαύλακο με 9 μέτρα πηγάδι για να πέφτει το νερό από ψηλά με την απαιτούμενη ορμή. Εδώ η μια από τις επάνω μυλόπετρες με το σημάδι του σταυρού.





Το υπόγειο,ένα από τα δυο πανομοιότυπα, του μύλου ανέπαφο!!!όπου ακόμα υπάρχει σκουριασμένη η φτερωτή που γύριζε το νερό που ερχόταν με δύναμη από το, φραγμένο πια με τα χρόνια, στόμιο. Ο άξονας οδηγούσε στην μυλόπετρα που περιστρεφόταν .Στα δυο υπόγεια,ένα για κάθε πέτρα κρύβονταν στα χρόνια της "Μαχης της Κρήτης" Αγγλοι στρατιώτες στο δρόμο για τα Σφακιά κια τη Μεση Ανατολη με ασύρματο κρυμμένοι όλη την ημέρα στο σκοτάδι,το φως προέρχεται από το φλας της μηχανής.


Από δω έπεφτε το νερό από τα 9 μέτρα!!!


Η αίθουσα όπου γινόταν το άλεσμα.


Ο μηχανισμός λειτουργίας του μύλου μας από το εγχειρίδιο του "Υπαίθριου Μουσείου Υδροκίνησης" στη Δημητσάνα Πελοποννήσου.Εκεί ο μύλος μας αναφέρεται ως "διόφθαλμος" επειδή είχε δυο ζευγάρια μυλόπετρες ενώ λέγεται και "ξερόμυλος" αφού δούλευε όταν έτρεχε και ο ποταμός,εποχιακά και όχι όλο το χρόνο.





Η εξώπορτα του μύλου.


Το σκοτεινό υπόγειο φιλοξένησε και αριστερούς αντάρτες όπως φαίνεται από το σκάλισμα σε μια από τις μπροστινές του καντουναδες.


Πιο ψηλά από τον μύλο υπάρχουν τα ερήπεια του πρώτου μύλου,ενα κομμάτι τοίχου είναι αυτό που βλέπετε,ο οποιος πριν πολλά χρόνια παρασύρθηκε ένα βράδυ από το ποτάμι που φούσκωσε!!!Μετά χτίστηκε μεγάλος και πιο ισχυρός ο μύλος που μόλις επισκεφτήκαμε.



Αποκαμωμένοι μαθητές και εκπαιδευτικοί πριν αρχίσει η ανηφόρα!!! κάτσαμε να ξεκουραστούμε.Μπροστά μας μια αυτοσχέδια γέφυρα που ενώνει το μονοπάτι που έρχεται από το Βαφε με αυτό που θα μας οδηγήσει κοντά στο Μπρόνιερο.

Βρισκόμαστε πάνω στο μονοπάτι που για αιώνες ένωνε τα Σφακιά με τα χωριά αυτής της μεριάς του Αποκόρωνα,το "Σφακιανό Κανάλι" όπως το λένε οι ντόπιοι.Τώρα έχει ανηφόραααα!!!
(Οι μικροί...εξερευνητές :Γ τάξη:Στέλιος Κοκκινάκης,Δ΄Τάξη Ανδρέας Κοκκινάκης,Ιωάννα Γιανναράκη,Εύα Κουργιαλιδάκη,Βαγγέλης Λιλικάκης,Χρήστος Κουργιαλιδάκης,Ε΄Τάξη Γιάννης Κουργιαλιδάκης,ΣΤ¨Τάξη:Ειρήνη Γιανναράκη,Ειρήνη Παπαδονικολάκη,Γιώργος Μοχλάκης,Χρήστος Μοχλάκης,Γιάννης Κοκκινάκης και Αντώνης Μοχλάκης.



Η θέα από την κορυφή του βουνού,μόλις διακρίνεται το νεκροταφείο του Βαφέ...


Όλα τα μαθήματα τα κάνανε ε, να κάνουμε και λίγα Θρησκευτικά!!!Μπροστά από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας όπου έζησε και μοναχή ερημίτισσα μέχρι το τέλος της ζωής της,η μοναχή Διοδώρα...


Στο δρόμο της επιστροφής,μόλις διακρίνεται το χωριό μας στο βάθος...


Μια στάση για να θαυμάσουμε ένα δημιούργημα της φύσης,ένα απολιθωμένο κοχύλι και να ανοίξουμε νέα συζήτηση!!!


"Κυκλάμινο,κυκλάμινο στου βράχου τη σκισμάδα,πού βρήκες χρωματα κι ανθείς ,πού μίσκο και σαλεύεις;;;" 

Υπεύθυνοι της εκδρομής ήταν οι εκπαιδευτικοί Πασχάλης Λαδάς και Εμμανουήλ Τζιλιβάκης και πήραν μέρος οι μαθητές των Γ,Δ,Ε και ΣΤ τάξεων.Ήταν μέρος άτυπου προγράμματος  περιβαλλοντικής -πολιτιστικών που υλοποιείται το τρέχον σχολικό έτος 2014-15 στο σχολείο μας από τις Ε και Στ τάξεις και μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε για πολλά θέματα...

Έχουν ζητηθεί και υπάρχουν οι κατά το νόμο υπεύθυνες δηλώσεις συναίνεσης των κηδεμόνων των παιδιών για την ανάρτηση των φωτογραφιών τους στο διαδίκτυο και τα Μέσα Κοινωνικής Διχτυωσης...














Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου